| |
 1945 - 2024 (79 )
-
| Naam |
Jan Hendrik Pater |
| Roepnaam |
Jan |
| Geboren |
08 okt 1945 |
Maarn  |
| Gedoopt |
16 jun 1946 |
Maarn [1] |
| Geslacht |
Mannelijk |
| Beroep |
makelaar, De Valkenengh bv. Vastgoed |
| Verblijfplaats |
01 jan 1999 |
Adres:
Woudenbergseweg 38
Maarsbergen 3953 MG
0343-431753 |
| Overleden |
19 nov 2024 |
Maarsbergen [2] |
| Begraven |
26 nov 2024 |
Maarsbergen [3] |
- Toespraak door broer Rien Pater tijdens de dankdienst in de Dorpskerk te Maarsbergen.
Lieve Teunie, familie en belangstellenden,
Het is maandag 8 oktober 1945, nog geen halfjaar na de bevrijding, het is 12 graden en het is droog weer en de klok wijst 10.30 aan. Op dat moment wordt op het adres Woudenbergseweg 38 in Maarsbergen een kind geboren met de namen Jan Hendrik Pater, ik had een broertje!
De naam Jan was vernoemd naar de vader van moeder en de naam Hendrik was vernoemd naar de broer van moeder. Die Hendrik was in het kader van de arbeidseinsatz als dwangarbeider voor de bezetter in Duitsland werkzaam in de oorlogsindustrie. Hij was 20 jaar toen hij daar door uitputting en ellende op 21 september 1944 overleed.
Ik vond het wel spannend om een broer te hebben na ruim 4 jaar alleen te zijn geweest in het gezin. Er was een voor mij vreemde vrouw in huis om voor moeder en kind te zorgen. En ook voor mij. Maar ik natuurlijk op het tweede plan en daar moest ik wel even aan wennen!
Jan was een flinke stevige baby die ongenadig hard kon huilen maar als de catering voorbij kwam was hij stil. Dat laatste is altijd zo gebleven.
De naam Jan was in 1945 een populaire naam, landelijk de 2e plek in de rangschikking. Jan groeide op maar ja, samen spelen was er voorlopig nog niet bij. Maar toen het zover kwam was er amper speelgoed in de naoorlogse jaren. We hadden geen tv, geen radio, zelfs nog geen electriciteit. Maar met St.Nicolaas had ik een damspel gekregen en de knecht van boer Bruggink had mij de beginselen van de spelregels bijgebracht. Ik probeerde op een gegeven moment dat ook bij Jan over te brengen. Dat lukte niet goed. Jan gebruikte de damschijven om er een huisje van de stapelen. Toen had hij al affiniteit met het onroerend goed.
Wat deden we verder? Buiten spelen met de hond Mollie, een hut bouwen van oude planken, palen en een golfplaat tussen de bessenstruiken. En we hadden een eigen groentetuintje. We voetbalden met Dirk Lodder die helaas in november 1966 door een noodlottig ongeluk overleed.
Een paar weken geleden zei Jan nog tegen mij: Weet je nog dat je mij hebt leren fietsen? Jazeker, zei ik, als ik er aan denk heb ik nog rugpijn, als jij rechtsaf stuurde ging jouw bovenlichaam naar links, dus er moest flink gecorrigeerd worden. Maar alles kwam goed.
En toen kwam de schooltijd op de openbare lagere school in Maarsbergen. Jan was een z.g. late leerling. Je mocht toen naar school op 1 september als je op 1 oktober van het jaar 6 jaar was. Tussentijds instromen was er nog niet bij. Daarom mocht Jan pas op 1 september 1952 naar school terwijl hij 8 dagen later al 7 jaar werd. Hij vond dat extra vakantiejaar geen probleem. In zat toen in de 6e klas, tegenwoordig groep 8, en moeder zei dat ik Jan wel in de gaten moest houden. Na een week school, we hadden speelkwartier op het schoolplein aan de overkant van de Woudenbergseweg, kwam meester Roos naar mij toe en zei: volgens mij heeft je broer een andere route genomen en wel richting huis. Ik er achter aan en voorbij de Parallelweg haalde ik hem in. Ja, zei Jan, ik ga naar huis koffie drinken, op school krijg je niks. Om een lang verhaal kort te maken, juffrouw Duin sprak hem vriendelijk maar wel duidelijk toe dat dat niet de bedoeling was.
Na de lagere school ging Jan naar de landbouwschool in Scherpenzeel.
Hij had toen een fiets die een product was van een samenwerking tussen Karel van Dijk en smid Kees Veenvliet. De verhoudingen van het frame en de wielmaat waren bijzonder. Zo'n fiets was niet flitsend.
Ik had toen een mooie Durabo fiets met drie versnellingen en handremmen. Jan zag er wel wat in en nam die fiets van mij over voor fl 90,--.Ik had toen een bromfiets en vond het prima zo. Later had Jan ook een bromfiets en ik kon de fiets terugkopen. Uiterste prijs was fl 100,00. Ik had heimwee naar die fiets en de koop was gesloten. Hij kon toen al goed handelen.
Na de landbouwschool ging Jan werken in de pluimveesector bij de Burgwal in Woudenberg.
Toen kreeg hij de hoofdprijs van zijn leven, hij leerde een meisje kennen uit Scherpenzeel, Teunie van de Vlierd, en dat werd zijn grote liefde en bleef zijn grote liefde tot zijn laatste ademhaling.
De tijd van militaire dienstplicht diende zich aan en Jan moest zich melden bij een kazerne in Ossendrecht. Moeder vond het beter als ik Jan vanaf station Maarsbergen begeleidde naar de militaire trein in Ede. "Ik was er anders nooit gekomen "zei Jan een paar weken geleden nog. Na zijn opleiding tot chauffeur op een grote Daf 6/16 die de trekker was voor een 55 mm houwitser kanon bracht hij de rest van zijn diensttijd door in Ede. De Ginkelse hei werd zijn oefenterrein maar de Daf liet hem nooit in de steek. Ik noem nog een voorval van hem in Ede. In zijn groep chauffeurs was een irritant kaderlid die Jan uitdaagde om met hem te boksen. Jan dacht de aanval is de beste verdediging en voordat de man het door had kreeg hij een ongenadige stomp op zijn kaak.
De man wankelde en riep "dat had je wel eens mogen zeggen dat jij boks les heb gehad" Jan glimlachte minzaam en zei niets. Hij had nooit boks les gehad maar met meer geluk dan wijsheid had hij een voltreffer geplaatst. Hij had hiermee wel zijn plaats in de groep gezet en kreeg van niemand meer last.
In zijn diensttijd werd Jan ziek, hij kreeg de ziekte van Pfeiffer maar mocht die thuis uitzieken. Geen probleem want hij kreeg ook nog een toeslag op zijn soldij omdat hij in Ede "uit de kost was". Hij heeft gepast gebruik gemaakt van die periode ook al was herstel al ingetreden.
Na militaire dienst plicht was hij werkzaam als dierenverzorger bij TNO in Zeist en vele jaren later in Rijswijk en laatstelijk in Amsterdam.
Ondertussen had hij al als hobby het kopen en verkopen van woningen totdat het een zodanige omvang kreeg dat het een bedrijfsmatige constructie moest hebben, de bv vastgoed Valkeneng was geboren. Hij hield TNO voor gezien en werkte vaak samen met twee betrouwbare en degelijke compagnons zoals van Arkel uit Leersum en Schinkel uit Veenendaal. Hun credo was: contract is goed en nodig maar vertrouwen is veel belangrijker.
De laatste jaren heeft hij zijn werkzaamheden afgebouwd en zoon Kees snuffelt regelmatig ook in die wereld.
Na gewoond te hebben op het koetshuis bij kasteel Maarsbergen en de Engweg in Leersum, nu alweer ruim 30 jaar op het oude adres Woudenbergseweg 38. Zo was de cirkel rond.
Ieder mens is uniek en Jan was daar geen uitzondering op. In zijn jonge jaren had hij een oud R4 maar na een binnenbrandje vond hij een donor R4 om zo weer een rijdend exemplaar te hebben. Ja, zei Jan, de auto gebruikte meer olie dan benzine.
Het laatste jaar ging zijn gezondheid achteruit totdat de periode aanbrak dat de strijd nooit meer gewonnen kon worden (alvleesklierkanker. Red.) en hij er zich bij neerlegde, hoe moeilijk dat ook was.
Jan, opgroeien met jou als broer was een mooi geschenk dat het leven mij heeft gegeven. De dagen gaan voorbij maar onze gedeelde ervaringen zullen nooit uit mijn geheugen verdwijnen.
Lieve Jan, ook namens broer Kees, dank, heel veel dank voor de onaantastbare broederliefde die ik van jou heb gehad, we lieten elkaar nooit los in welke omstandigheden dan ook. Niets en niemand kon er tussen komen. Ik mis je maar je blijft in mijn hart.
Rust in vrede. Adieu.
26 november 2024
|
| Aantekeningen |
- Was sectie leider bij TNO-Rijswijk en werkte later bij het Kanker Instituut Anthonie van Leeuwenhoek te Amsterdam.
Gemeentehuis blijft voor Maarn
19-07-2012
MAARN - Het voormalige gemeentehuis van Maarn wordt verkocht aan Pater Vastgoed B.V. De vastgoedondernemer uit Maarsbergen betaalt 1,8 miljoen euro voor het pand. De inwoners van Maarn hoeven niet te vrezen voor de publieke functie van het gebouw. Het monumentale voorste deel van het oude raadshuis en het voorterrein komen in handen van de Stichting Vrienden van het Raadhuis Maarn. In dit deel van het gebouw komt een trouwzaal annex vergader- en expositieruimte. In de serre van het gebouw, aan de zijkant, komt een brasserie met terras. Wat er met het achterste deel van het gebouw gaat gebeuren, is nog onbekend.
door Paul Nolens
Een groep van vier mensen - Henk Veldhuizen, Chantal van Steenderen, Nick Breur en Betty van der Meulen uit Maarn - heeft zich de afgelopen periode gebogen over de toekomst van het voormalige gemeentehuis.
"Het gemeentehuis heeft altijd een belangrijke functie gehad in het dorp. De aubade tijdens Koninginnedag en de sinterklaasintocht zijn altijd op het voorterrein en het gebouw wordt gebruikt door veel verenigingen. Wij wilden dit behouden voor het dorp", aldus Nick Breur, namens het viertal. De groep betrokken inwoners is vervolgens met de gemeente gaan praten om hun wensen kenbaar te maken. Breur: "De gemeente deelde onze mening, maar wilde wel zaken doen met maar âeâen partij. Wij hebben toen vastgoedondernemer Jan Pater uit Maarsbergen benaderd. Hij kon zich ook vinden in onze ideečen en toonde zich bereid om financiečel achter het plan te gaan staan."
Samen met Pater zijn plannen voor het oude raadhuis verder uitgedacht. Om er zeker van te zijn dat het voorterrein en het monumentale deel van het pand voor de inwoners van Maarn behouden blijven, is besloten om deze onderdelen voor het symbolische bedrag van fl 1,- te verkopen aan de nieuwe Stichting Vrienden van het Raadhuis Maarn. Nick Breur, namens de nieuwe stichting: "Wij worden eigenaar van het oorspronkelijke gebouw - inclusief klok - en het voorterrein - inclusief oorlogsmonument. Op deze manier kunnen Dodenherdenking, de Sinterklaasintocht en de aubade tijdens Koninginnedag traditiegetrouw voor het oude gemeentehuis plaatsvinden. We willen het gebouw bovendien behouden als trouwlocatie. Onder de jeugd leeft dit zeker. Daarnaast kan het oude raadhuis gebruikt worden voor exposities en vergaderingen."
|
| Persoon-ID |
I1981 |
Pater Amerongen |
| Laatst gewijzigd op |
27 nov 2024 |
| Vader |
Cornelis Marinus Pater, geb. 31 mei 1912, Maarn , ovl. 02 feb 1994, Maarn (Leeftijd 81 ) |
| Moeder |
Jannetje van de Haar, geb. 31 aug 1914, Scherpenzeel , ovl. 29 okt 2017, Doorn (Leeftijd 103 ) |
| Getrouwd |
07 mei 1936 |
Leusden [4] |
| Aantekeningen |
- Woonde eerst in Maarsbergen, maar na de hersenbloeding van Cornelis gingen ze in Maarn wonen.
|
| Gezins-ID |
F285 |
Gezinsblad | |
-
| Bronnen |
- Dop Maarn, Maarsbergen, Valkenheide.
- ovl. krt.
- ovl. adv.
- GA Leusden.
|
| |
