| |
 1927 - 2018 (90 )
-
| Naam |
Bernard Roelof Pater |
| Roepnaam |
Ben |
| Geboren |
26 nov 1927 |
Utrecht  [1] |
| Geslacht |
Mannelijk |
| Beroep |
Corveeër wegenbouw |
| Verblijfplaats |
- Zijn verblijfplaats was op 16-04-1992 Maarssen, 13-02-1996 Vleuten-De Meern, 01-01-2001 Utrecht, 22-10-2011 Utrecht.
|
| Overleden |
05 jun 2018 |
Sliedrecht [1] |
|
|
| Aantekeningen |
- Mijn broer en zusters, de aangetrouwde familie en hun kinderen, kennen Ben persoonlijk of hebben over hem het één en ander gehoord.
Maar wie is Ben? Waarom is hij niet getrouwd, waarom heeft hij geen school bezocht, waarom begeleid wonen, waarom krijgt hij zo weinig bezoek, waarom krijgt hij zakgeld, waarom woont hij alleen, wie betaalt de woninghuur, wie kookt er voor hem, wie gaat met hem naar de dokter of naar de kledingzaak, gaat hij met vakantie, voelt hij zich gelukkig? Allemaal vragen en onduidelijkheden.
Na het lezen van deze biografie zullen ongetwijfeld alle vragen zijn beantwoord.
Naast zijn persoonlijk leven heb ik ook hier en daar wat toelichting gegeven.
Ben is in alle opzichten een heel fijne broer, oom en bewoner van de "Veldhof" in De Meern (wijk Veldhuizen) waar hij een appartementje met 'begeleid wonen' heeft.
Wij, broer en zusters, hebben heel veel respect voor de wijze waarop de stichting Abrona en haar medewerk(st)ers zich voor het welzijn van Ben dagelijks inzetten.
Engelse ziekte
Als kleuter kon Ben al kruipend, met een been onder mijn zitvlak, zich heel snel verplaatsen. Het heeft lang geduurd voordat Ben kon lopen. Dokter Stoutenbeek, die bij de buren op bezoek kwam, zag hem in het voorbij gaan in de gang schuifelen. Hij sprak mijn moeder daarover aan. Hij vertelde dat Ben waarschijnlijk door een gebrek aan vitamine D "Engelse ziekte" had Sindsdien moesten wij,voor dat we naar bed gingen, allemaal een lepel levertraan innemen. Bah, dat was heel vies van smaak. Om de smaak er van weg te nemen kregen we een lepeltje suiker.
"Engelseziekte"(Rachitis) veroorzaakt door een tekort aan vitamine D in het voedsel en/of bij zwangerschap. Een vroeger veel, maar tegenwoordig zelden voorkomende oorzaak. Het is een gebreksziekte waarbij door een tekort aan vitamines ook een verkalkingstoornis in de botten kan optreden die dan slap blijven.
Noordwijk
Door tussenkomst van dokter Stoutenbeek en de GGD Utrecht is Ben in 1939 naar Noordwijk gegaan. Hij was daar voor onbepaalde tijd geplaatst in Dr mr Willem van den Bergh Stichting -thans een onderdeel van 's-Heeren Loo Zorggroep-, een zorgcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking.
Daar is Ben drie jaar geweest. In 1942 is de stichting door de Duitsers ontruimd en werd Ben naar huis gestuurd. Van zijn verblijf aldaar weet Ben niets te herinneren.
Oosterbeek
Ben weet zich te herinneren dat hij (in 1943) naar J.P. Heijestichting. te Oosterbeek is gegaan.
Maar dat duurde niet lang ook daar moesten ze in 1944 voor de Duitsers weg. Vanaf die tijd is hij thuis gebleven.
Ben gaat werken
Doordat Ben hele dagen bij huis liep en hij zich erg verveelde hebben we geprobeerd voor hem werk te vinden. Het punt was dat Ben niet kon fietsen. Dat hebben we hem geleerd. Zijn eerste baas was een aannemersbedrijf aan de Gageldijk, ongeveer 20 minuten fietsen of 45 minuten lopen. Ik heb hem 14 dagen daarheen gebracht. Om dat Ben daar in de maling werd genomen is Ben na veertien dagen niet meer terug gegaan.
Nadien heeft Ben mijn vader geholpen bij bestratingwerk.
Mijn vader kwam te werken bij de Wegenbouw Utrecht, wat later Volker Stevin is geworden. Door bemiddeling van mijn vader kwam Ben daar ook te werken. Ben werkte in de kantine en op het terrein.
's Morgens al heel vroeg werd Ben met een busje opgehaald en 's avonds weer thuisgebracht. Dit heeft tot aan zijn 60e jaar geduurd. In december 1987 maakte Ben gebruik van de VUT regeling.
Geborgenheid
Geborgenheid is belangrijk voor mensen met een verstandelijke beperking omdat ze zich sneller dan anderen onveilig kunnen voelen. Ze missen soms overzicht en zijn beperkt in hun handelen en communiceren. Daarom is geborgenheid een voorwaarde bij het bieden van ondersteuning. Met dat gegeven is het voor mij en de familie, zo belangrijk om Ben ergens aan een goede zorginstelling toe te vertrouwen.
EVB-ers Eerste Verantwoordelijke Begeleiders
Ben heeft het wel met de EVB-ers getroffen. Lange tijd was het op Noorderbreedte Juliëtte van Kuijk, die ook mee is gegaan naar Veldhof. Ze woont op Zuylen. In zomer 2004 is haar functie vanwege zwangerschapsverlof, waargenomen door Marga Blom, met wie Ben ook goed overweg kon.
Met ingang van 2005 is Ineke Verstraeten zijn EVBÆer geworden. Zij woont in Maarssen en werkte eerder op Zwanenkamp te Maarssenbroek. Ben kende haar niet eerder. Met haar heeft Ben een bijzonder goed contact.
Ineke heeft aan zijn gezondheid veel aandacht besteed. Ze moet soms ook streng zijn. Maar dat mag voor hem. Jaarlijks wordt het Zorgplan geëvalueerd. Het Zorgplan vertelt heel veel over de zorgvrager. Het is voor de EVB-er een hele klus om zoiets op te stellen. Maar ook om daar uitvoering aan te geven. Een EVB-er heeft een HBO opleiding gevolgd. Het Zorgplan wordt mij ter goedkeuring aangeboden. Jaarlijks hebben we daar, in het bijzijn van Ben, een evaluatiegesprek over.
In een nawoord schrijft broer Jan:
Het schrijven van deze biografe heeft heel wat in mij los gemaakt. Wat zit het menselijke brein toch gek in elkaar. Dingen waar je in geen jaren meer aan gedacht hebt, komen naar boven als je naar fotoÆs van vroeger kijkt of als je probeert je iets te herinneren aan de hand van geheugenopfrissende vragen.
Je hele leven begint te herleven. Leuke, ontroerende en mooie herinneringen kwamen zo naar boven. Maar ook minder leuke herinneringen en verdrietige zaken. Sommige familieleden die niet meer leven, mis je toch heel erg. Hoe zou het met ze gegaan zijn als ze er nu nog waren.
Ik heb nooit gedacht dat ik over Ben een biografie over zijn leven kon schrijven Door zo veel herinneringen uit te werken en op papier te zetten, merk ik dat ik veel gebeurtenissen waar ik best wel moeite mee had, zelf beter ben gaan verwerken.
Ik hoop dat de familie dit verhaal, over Ben zijn leven, met belangstelling hebben gelezen en veel vragen zijn weggenomen.
Al tien jaar hebben de EVB-ers in het leven van Ben een belangrijke plaats ingenomen. Vanwege de grote betrokkenheid bij het dagelijks leven van Ben, bied ik de huidige EVB-er van hem, mevrouw Ineke Verstraeten, een exemplaar aan.
Jan Pater
|
| Persoon-ID |
I1535 |
Pater Amerongen |
| Laatst gewijzigd op |
12 jun 2020 |
| Vader |
Jan Jacob Pater, geb. 22 nov 1901, Houten , ovl. 08 aug 1995, Utrecht (Leeftijd 93 ) |
| Moeder |
Anna Maria Marbus, geb. 23 mrt 1904, Haarlem , ovl. 15 aug 1978, Utrecht (Leeftijd 74 ) |
| Getrouwd |
27 apr 1923 |
Houten |
- In de naaste omgeving van 'Jeanette-oord' woonde en werkte Jan in de Landbouw en kwam met paard en wagen regelmatig langs dat weeshuis. Volgens anna een knape vriendelijke man.
|
| Gezins-ID |
F159 |
Gezinsblad | |
-
| |
