Aantekeningen: Familie Organisatie Pater (F.O.P.)

Treffers 12,585 tm 12,610 van 14,454

#	Aantekeningen	Verbonden met
12585	Willem Marinus Pater. Zijn vader heette Jan Pater en zijn moeder was Maria Magdalena Everhart. Zijn groot vader was? Ja, zo kan je dat aangeven in ProGen, het programma waar alle steunpunten en bestuursleden mee werken. Ik heb bij Jan het volgende bij zijn geboorte (27-12-1885) staan: Zijn geboorte werd aangegeven door Antje Veenhuizen, een 36-jarige vroedvrouw uit Aalsmeer. Ze verklaarde dat Jan 's morgens om 10 uur werd geboren in het huis aan de Uiterweg nr. 191. De moeder van Jan, Willempje, was huishoudster en ongehuwd. Getuigen bij deze aangifte waren Peter Vermeer, gemeenteveldwachter, 35 jaar en Jan Lindenaar, klompenmaker, 60 jaar, beiden uit Aalsmeer. Als Jan 26 jaar is, wordt in de marge bij zijn akte vermeld dat Willempje het in de akte vermelde kind "Jan" voor het hare erkent. Dat was op 11061912. Dus Willem Marinus zijn oma was Willempje Pater, dochter van Jan Pater en Jannetje van der Kemp. Willempje kreeg 8 kinderen waarvan er 6 nog geen jaar oud werden. Ze had officieel 2 relaties. Echter Jan kwam als tweede kind van Willempje uit een onbekende relatie. Dus eigenlijk hebben we hier te maken met personen die eigenlijk geen Pater heten, maar wel van een Pater afstammen. Van Jan weten we dat hij alleen Willem Marinus kreeg. Die is nooit getrouwd geweest en heeft voor zover bekend geen kinderen. Daar dus, einde "Pater". Naast Jan was er nog een Klaas "Pater", een motor en rijwielhandelaar in Aalsmeer. Hij kreeg met Pieternella Middelkoop een Klaas "Pater" en een Jan "Pater" ook nog twee dochters Willy en Elly. (Willy is nog een tijdje lid geweest van de FOP.) Deze Klaas vertrok naar Johannesburg in Zuid Afrika en kreeg met N. Mercx een dochter Wilma een zoon Ludivicus en nog een zoon. Hiervan is verder (nog) niets bekend of daar nog "Paters" uit komen. Jan kreeg alleen twee dochters dus ook daar: einde "Pater". Deze kinderen van Willempje Pater zouden eigenlijk niet meer vermeld worden in een genealogie omdat het programma dat niet aankon. Immers zij horen niet meer in een genealogie. Maar wel in een Parenteel. Inmiddels is het programma wat aangepast en worden ook deze Paters vermeld. Nu deze meneer La Porte. Die heeft er voor gezorgd dat, alles wat voor ons van enige betekenis zou kunnen zijn, bewaard is gebleven. Na verwerking gaat het in ons archief. Zo zijn er veel foto's, zijn Oorlogszakboekje van het 2e Regiment Luchtdoelartillerie, zijn Persoonsbewijs, en vooral ook de toespraak die hij hield bij de begravenis van Wim te Zeist. Wim kwam bij de familie La Porte in huis nadat zijn moeder overleed. De familie La Porte dacht dat hij zou blijven tot hij zou gaan trouwen. Wim trouwde nimmer en bleef bij de familie La Porte. Als laatste vermelde de toespraak het volgende: Wim heeft zover wij weten geen familie meer. In Ieder geval geen familie waarmee hij contacten had. Hij is bij ons ruim 50 jaar in de familie geweest en daarom mag ik u als zijn broer, zoals hij mij altijd noemde bedanken voor het bezoek. Wij hebben het zeer op prijsgesteld, dat u bent gekomen om Wim de laatste eer te bewijzen. En zo eidigd een stukje Pater geschiedenis die eigenlijk niet zou hebben bestaan als we deze gegevens niet hadden gekregen. Nogmaals dank aan de familie La Porte. Bram Pater.	Pater, Willem Marinus (I4256)
12586	Willem Pater werd geboren Op 26 december 1893 te Baarn. Zijn vader werkte bij de Baarnse dependance van de Utrechtse Brood- en meelfabriek. Toen zijn vader ziek werd was het de bedoeling dat hij de taken van zijn vader zou gaan waarnemen. In bakker worden zag hij echter geen brood, zijn voorkeur ging uit naar de techniek. Toch heeft hij eerst nog jaren als bakker zijn geld verdient n.l. bij van Zanten in Baarn. Op 17 jarige leeftijd vertrekt hij dan toch uit het ouderlijk huis om te gaan werken bij een rijwielfabriek in Zetten-Andelst. Na een half jaar keerde hij terug naar Baarn, dit omdat zijn broer, die een rijwielhandel in de Laanstraat had (t.o Bakker), ziek werd. In 1913 werd zijn zieke broer opgeroepen voor militaire dienst, dit in verband met de mobilistatie. Zijn broer moest in militaire dienst een mars lopen van Harderwijk naar Gouda in âeâen dag. Na deze mars is hij nooit meer van zijn bed gekomen en overleed korte tijd erna. Willem Pater dreef toen dus de rijwielhandel van zijn broer. Hem was verteld dat als hij vrijwillig dienst nam in de Landstorm (2 x per week oefenen) hij niet in militaire dienst hoefde en bij de zaak kon blijven. Toch moest hij zich melden en dus werd de zaak van de hand gedaan. Hij kwam in dienst als dienstplichtig militair (soldij 10 cent p/d). In 1918 was hij reeds Sergeant. Toen in 1918 de demobilistaie werd afgekondigd, mocht hij helaas niet naar huis. Vele onderofficieren die niet gemist konden worden werden verplicht aan te blijven. Tijdens zijn kerstverlof in 1918 hoorde hij van het te koop staan van een rijwielhandel in de Brinkstraat. In korte tijd waren de drie voorgaande bedrijven in hetzelfde pand failliet gegaan. Toch waagde hij het erop en kocht de rijwielhandel. Hij kocht het pand voor 15.000 gulden (« 6820 euro). Voor nu een peulenschil maar toen verdiende hij als militair zelf maar 120 gulden (« 55 euro) per maand. Hij schreef een brief aan zijn leidinggevenden dat hij een bedrijf had gekocht en dat het dus onmogelijk was dit te combineren. Per 1 mei 1919 kreeg hij grootverlof. Vanaf dat kerstverlof, stortte hij zich volledig op de zaak, buiten verkoop werden allerlei reparaties uitgevoerd. Zo kon men er de kapotte naaimachine brengen, maar ook werden de schaatsen er geslepen, zelfs de schaatsen van de Koningin werden door hem geslepen. Alles werd gerepareerd zelfs conussen voor de fiets werden weer met de hand geslepen en gingen daardoor weer voor jaren mee. Natuurlijk kon dat in die tijd nog. In 1919 trouwt Willem met Rinske van Nieuwenhuis (Overleden 7 Jan.1930). Uit dit huwelijk worden Gerrit (Eddy) 3 Mei 1920, Rintje (Dik) 28 Maart 1921 en Hendrik (Henk) 3 Jan.1925 (Overleden in Canada 1991) geboren. In 1931 hertrouwt Willem met Catharina van der Woord. Uit dit huwelijk wordt op 7-8-1935 Marinus (Rien) geboren. In 1963 deed de heer Pater het pand over aan Janssen (woninginrichting), dit omdat hij begon te sukkelen met zijn gezondheid. Een half jaar lag hij in het ziekenhuis. De arts verbood hem daarna iedere vorm van werk. Toch begon hij weer met werken omdat hij het "thuishangen" niet langer uithield. Zo begon hij dus op zijn 70-ste levensjaar aan een nieuwe baan bij Luctor B.V. (schoolmaterialen) op de Oude Utrechtseweg. Na 60 arbeidsintensieve jaren besluit hij op 77 jarige leeftijd te gaan genieten van zijn welverdiende pensioen, alhoewel genieten, hij bleef n.l. nog tot op 83 jarige leeftijd voorzitter van de Brinkstraat winkeliersvereniging. Op 3-1-1995 overleed de heer Willem Pater en verloor Baarn een zeer bekend en markant persoon. Willem Pater was een actief lid binnen diverse Baarnse verenigingen: - Lid van Oranjevereniging. - Lid van muziekvereniging Crescendo. - Voorzitter van Gymnastiekvereniging Exelsior. - 35 jaar voorzitter D.S.K. (Door Samenwerking Krachtig een soort van sociale verzekering ook wel ziekenkas genoemd). - Voorzitter Brinkstraat winkeliersvereniging Baarn. - Lid van Baarns Mannenkoor. Paters rijwielen een begrip in Baarn! Wie herinnert zich niet die "Blauwe mug" zoals wij hem noemde??? Het was een BMW Isetta uit 1960 met als vaste bestuurder W.Pater! De meesten van ons zullen zich dit beeld nog wel voor de geest kunnen halen, anderen zeggen gelijk de fietsenwinkel uit de Brinkstraat. Bron: www.oud-baarn.nl Een interview van Corrie Kroon-Van Oostrum met Willem Pater, gepubliceerd in de Handelspost van 26-6-1985: Baarn - Deze week een gesprek met een Baarnse zakenman van weleer. Zijn zaak was gevestigd in de Brinkstraat. De kalender wees 2 januari 1919 aan, toen de heer W. Pater zijn rijwielzaak begon. De heer W. Pater is de leeftijd van negentig gepasseerd. Het is hem niet aan te zien en ook als hij vertelt spelen de jaren geen rol. "Op mijn leeftijd vraagt men wel eens Zou je het nog over willen doen? Nou, dan zeg ik altijd direct: "Als ik het over zou kunnen doen zoals het was, ja maar mijn leven overdoen in deze tijd, nee." Vroeger, och we waren toen ik jong was ook wel eens ondeugend, maar die mentaliteit van tegenwoordig, die vind ik niet goed to keuren. Trouwens, als er van "je leven overdoen" sprake zou zijn, zou ik zeker weer in de rijwiel-handel gaan. In 1963 ben ik met de zaak gestopt, maar we zijn altijd in de Brinkstraat blijven woven. Mijn vrouw en ik hebben ons hart verpand aan de Brinkstraat, zo zou je het wel kunnen stellen Sinds anderhalf jaar wonen we echt boven de zaak van vroeger en genieten we dagelijks van het mooie uitzicht en de gezellige drukte." Als ik denk aan vroeger, vervolgt de heer Pater, dan komt direct mijn diensttijd in gedachten. Dat was in 1914, de soldij was een dubbeltje per dag. Gelukkig werd ik al gauw korporaal, hetgeen me twee dubbeljtjes opleverde. Ik kon het best vinden met de jongens in dienst. Ruim vier jaar ben ik in dienst gebleven. Toen ik vier dagen verlof had, rond de kerstdagen van 1918, besloot ik niet meer terug to gaan. Ik schreef een keurige brief naar de sergeant, waarin ik hem vertelde dat ik per 2 januari 1919 een eigen zaak begon. Officieel ben ik pas in mei 1919 afgezwaaid, maar problemen zijn er van mijn besluit niet gekomen. De heer en mevrouw wonen in een huisje van tevredenheid. Mevrouw C. Pater-Van der Woord, ook een echte Baarnse, mengt zich zo nu en dan in het gesprek "Zelf kan ik soms niet zo goed uit de weg," aldus mevrouw Pater, "maar mijn man is er altijd om mij de helpende hand to bieden. We redden het nog best zo en zijn daar ook erg dankbaar voor. Mijn man zegt altijd: Een bejaardenhuis is voor oude mensen, daar zijn wij nog niet aan toe. "We lezen allebei graag," vult de heer Pater aan, "en schaken doe ik ook met plezier. De vrije tijd weten wij best to besteden. Terugkijken in de tijd doe ik eigenlijk niet zo dikwijls. Ik ben - denk ik - nog to druk met "nu" bezig. Wat nu het geheim is van hoogbejaard en tegelijkertijd nog zo vitaal en levenslustig zijn? "Een hoge leeftijd wordt je geschonken, maar je kunt zelf veel doen aan het plezierig maken van je lezen." De heer Pater: "Ik ben altijd optimistisch en nooit chagerijnig. Gaat het eens een dag niet zo naar mijn zin, dan denk ik, morgen gaat het wel beter. De fiets heb ik zo'n twee jaar geleden aan de kant gezet, maar met de auto rijd ik nog steeds", besluit de heer Pater toch wel een beetje trots. De scootermobiel letta is 26 jaar oud en met plezier rijdt het echtpaar Pater nog met de auto. Het beroep rijwielhandelaar is in ons gesprek niet zo speciaal aan de orde gekomen, meer het bezig zijn van elke dag, "ledere dag is winst voor ons," voegt mevrouw Pater tot slot aan het gesprek toe. Tot zijn 83ste jaar heeft de heer Pater altijd gewerkt en ook nu is hij nog altijd bezig. Voor kleine reparaties in huis draait de heer Pater zijn hand niet om. Gereedschap heeft hij genoeg, zelfs en klein bankschroefje ontbreeekt niet in zijn hobbykamertje. "Laat nog even het huis zien, "vraagt de vrouw des huizes aan haar man. Blijdschap allerwege, tevredenheid in de harten van dit echtpaar, het geheim van levensblijheid.	Pater, Willem (I1091)
12587	Willem was eerst in Woudenberg landbouwer en later (ca.1830) te Maarn. Hij woonde huis B 52, later B 45. Hij is als weduwnaar op 24 augustus 1874 naar Woudenberg teruggegaan. Mogelijk was hij in Maarn Wethouder. Beschrijving: Utrechtsche provinciale en stads-courant : algemeen advertentieblad 03-11-1862 Op Zaterdag den 29. November namiddags ten twee ure, zal, in het lokaal Provinciaal bestuur van Utrecht, door Burgemeester en Wethouders van Maarn, ten overslaan eener Commissie uit Heeren Gedeputeerde, in bijzijn van den Hoofd-Ingenieur van den in het 8e district, worden aanbesteed: Het bouwen van een School en Onderwijzerswoning in de nabijheid van het station MAARSBERGEN. De bestekken liggen ter lezing te Maarsbergen in het logement van B. Blaauwendraad, de Regthuizen te Maarn, Doorn, Driebergen, Amerongen, Leersum, Woudenberg, en Langbroek, te Amersfoort in het logement de Zwaan en te Utrecht, waar gewoonlijk de bestekken van waterstaats werken ter lezing liggen. De aanwijzing zal geschieden den 26 november 1862, des morgens ten tien ure, terwijl inlichtingen zijn te bekomen bij de Heeren Hoofd- en Aspirant-Ingenieur van den Waterstaat en den Heer Wijndels de Jongh, allen te Utrecht. Maarn , den 27. October , 1862. Burgemeester en Wethouders voornoemd VAN BENNEKOM, Burgemeester W. PATER, Wethouder l.s.	Pater, Willem (I153)
12588	Willem was in eerste instantie schilder bij De Nooy in Voorthuizen. Hij werd niet alleen huisschilder maar ook letterschilder. Tijdens WO II weigerde hij naar Duitsland te gaan en moest zodoende onderduiken. Op 30 aug 1926 werd hij in Barneveld ingeschreven. Dat was op 15 nov 1971 ook nog het geval.	Pater, Willem (I1398)
12589	Willem was tijdens zijn trouwen opperman en woonde Achtergracht omtrent de Hogewoerdddspoort.	Trouwee, Willem (I12056)
12590	Willem was van 1919 tot 1929 Raadslid in de gemeente Muntendam.	Ekelmans, Willem (I3512)
12591	Willem was wetenschappelijk hoofdmedewerker op de afd. weg- en waterbouwkunde.	van de Marel, Willem (I12527)
12592	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	ter Haar, Bernard Willem (I2603)
12593	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Gezin (F527)
12594	Willem woonde Oosteinde P 16 en Dirkje op Oosteinde P 2 te Moordrecht.	Gezin (F239)
12595	Willem woonde op het laatst bij zoon Kors in Moordrecht, daar is hij ook overleden.	Pater, Willem (I497)
12596	Willem woont in het huis van zijn ouders, dat volgens een notariële akte uit 1929, "de Grashoek" genoemd wordt.	Pater, Willem (I213)
12597	Willem zou waarschijnlijk nog schoolschriften bezitten van zijn grootvader Aart uit de schooltijd te Stroe.	Pater, Willem (I757)
12598	Willemijntje is na een liefdevolle verzorging op "De Halderhof" te Ede overleden.	Pater, Willemijntje (I1334)
12599	Willemijntje kwam van de Grote Voort.	van der Voort, Willemijntje (I303)
12600	Willemina van Voorthuijsen (Willemsen) is bij haar huwelijk weduwe van Willem van Daselaar (Claasz) die boer was van de hofstede "Klein Davelaar", tegenwoordig boerderij "De Beek", onder Woudenberg. Door zijn huwelijk met haar kwam Kornelis in het bezit van de boerderij met 12 morgen land die hij zelf bewerkte. Verder kocht hij in 1775 nog 1 morgen van 't erf "Klein Lambalgen", dat aan "KLein Davelaar" grensde. In het boek "Oud Schildgeld Woudenberg en Geerestein 1536-1775" door Ir. WHM Nieuwenhuis, staat precies beschreven in welke handen "Klein Davelaar" in die jaren is geweest. In de archieven van de Hervormde Gemeente Scherpenzeel (akte 214) met als datum 03-03-1783 staat in ieder geval het volgende over Cornelis en zijn boerderij "Klein Davelaar": Dominee Potter uit Scherpenzeel stuurde de gerechtsbode van Woudenberg er op uit om "garfkoren", een soort kerkelijke belasting, te innen van o.a. Cornelis Pater van "Klein Davelaar". Deze antwoorde "dat hem dat al meer was geseijdt" en de gerechtbode keerde overrichte zaken terug. Op 23-08-1794 probeert men het weer en weer weigert hij. Wellicht moeten de koster en de predikant voortaan afzien van de garfkoren van "Klein Davelaar". (zie blz. 195 van Gesch. Grote Kerk Scherpenzeel door HM van Woudenberg). Maar waarom moesten boeren die in Woudenberg woonden, garfkoren afstaan aan een predikant van Scherpenzeel? Om een heel eenvoudige reden. De mensen van boerderijen die onder Woudenberg vielen, maar dichter bij Scherpenzeel woonden gingen meestal naar de Kerk in Scherpenzeel en vielen daardoor kerkelijk onder Scherpenzeel en moesten aan deze kerkelijke gemeente hun garfkoren afdragen. Veel van deze boeren, o.a Kornelis, redeneerde tegenover de kerkelijke gemeente van Scherpenzeel als volgt: "Wij wonen in de gemeente Woudenberg en moeten daarom in die gemeente garfkoren betalen." Tegenover de kerkelijke gemeente van Woudenberg redeneerde men als volgt: "Wij kerken in Scherpenzeel en betalen daarom niet aan jullie." Zo probeerde verscheidene boeren onder deze kerkelijke belasting uit te komen. Een Memorie van Successie kantoor Amersfoort dd.18-10-1830 (RA Utrecht) verklaart Klaas van Voorthuizen (Willemse) (neef en pleegzoon van Willemina), bouwman, uit Woudenberg dat op den achtienden October achtienhonderddertig in de gemeente van Woudenberg is overleden Cornelis Pater, ook wel genoemd Cornelis Gijsbertse Pater. Cornelis had een testament op laten maken op 26 mei 1830 ten overstaan van Notaris Wulphert van Ginkel te Veenendaal, dat tot enige en algehele erfgenaam heeft benoemd zijn stiefzoon Klaas Willemsen van Voorthuizen, bouwman onder Woudenberg aan de Brinkkant. Verder verklaart hij dat: Cornelis Pater is gehuwd geweest met wijlen Willemina Willemse, reeds voor verscheidene jaren overleden, eerder weduwe van Willem Claassen, met Dit testament is herroepen bij een testament in dato 2e augs 1816 ventienhonderd vijfen zeventig voor het geregt van Woudenberg .....enz. Opmerkelijk is verder dat we twee eerdere testamenten hebben gevonden in het rijksarchief van Utrecht Not. Arch. Amersfoort AT 056 a 008 dd. 28061816 nr. 88. en zelfde nummer dd. 02081816 nr. 107, beiden verleden door notaris Hubertus Aloijsius Vliecks. In het eerste wordt hij Cornelis Willemse Pater genoemt en in het tweede Cornelis Gijsbertsen Pater. Hier volgen de verschillen van deze twee testamenten: In de marge van de eerste: Dit testament is herroepen bij een testament in dato 2e augs 1816 gepasseerd. In de marge van het tweede testament: #duidelijk is gebleken- renvoy goedgekeurd benevens de doorhaling van vijf en twintig in de loop dezer akte. De notaris heeft kennelijk wat zitten slapen daar hij twee maal achter elkaar opschreef dat Cornelis: zijnde gezond van lichaam, zijn verstand, memorie, oordeel en zinnen volkomen machtig zoals aan de zelve notaris en getuigen duidelijk is gebleken. In de eerste akte maakt en bespreekt hij bij wijze van bijzonder legaat aan zijn zuster Geertje Willemse Pater, huisvrouw van Aart Reijerse... In de tweede akte aan Geertje Gijsbertsen Pater, huisvrouw van Aart Reijersen.... of aan kinderen in moeders plaats een bedrag van tweehonderd gulden. In de eerste akte: insgelijks aan de gezamentlijke kinderen van mijn overleden broer Jan Willemse Pater thans in de gemeente van Leusden woonachtig de som van twee honderd guldens. In de tweede akte wordt gesproken van de kinderen van Jan Gijsbertsen Pater De zelfde verwisseling zijn we ook bij Gijsbert van Ginkel, zoon van Breunis van Ginkel en van wijle zijn zuster Jannetje Willemse Pater met Jannetje Gijsbertsen Pater. In beide testamenten bepaald hij dat de legaten binnen een jaar na zijn overlijden in contanten zullen moeten worden uitbetaald door de universele erfgenamen welke hij met naam noemt, nl. Klaas Willemse van Voorthuyzen, zoon van Willem van Voorthuysen en van mijne huisvrouw (in eerste akte) mijn actuele huisvrouw (in tweede akte), dan wel zijn kinderen. Getuigen bij het eerste testament waren op 28 juni 1816 om half tien 's morgens: Wouterus van Ommen, schoenmaker; Dirk van de Roemer fabrikeur in marscilles; IJsbrand Westerveld, slijter in sterke dranken en Lambertus Herbers, garentwijnder, alle vier meerderjarig en wonenden binnen deze stad Amersfoort. Cornelis verklaarde bij beiden dat hij niet kon schrijven en tekenen. Getuigen bij het tweede testament waren op twee augustus 1816 om negen uur 's morgens: Jan Augustinus, fabrikeur in marscilles; Lambertus Herbers, garentwijnder; Philip Bauer, vleeschhouwer en Jan Smit, winkelier. De reden van het tweede testament zou kunnen zijn dat men zich vergiste met de naamgeving. Deze was nog niet zo actueel. Immers men begon dat omstreeks 1812 in te voeren. Als je dan je vader ook overal Gijsbert Willemse hoort noemen dan ben je geneigt deze naam over te nemen als familienaam. Echter dit was nog een patroniem. Zelf was hij al 74 jaar en mogelijk nooit of weinig de familienaam Pater gebruikt. Nu moet er opeens een testament komen. Die moet dan juridis in orde zijn. Mogelijk werd zo tijdig de fout opgemerkt dat Pater niet een toevoeging was op de mogelijk als familienaam gebruikte patroniem.	Gezin (F47)
12601	Willempje is dan weduwe van Teunis van de Langhemeen.	Gezin (F601)
12602	Willemstraat 122	van den Beekvierel, Carolina Catharina (I2602)
12603	Willemstraat 24	de Genzer, Hendrika Gerdina (I3493)
12604	William van Santen emigreert op 24-04-1954 vanuit Roterdam met ss "Seven Seas" naar Quebec in Canada. Na de 9-daagse bootreis volgt een treinreis van 4 dagen en 4 nachten naar Lethbridge. Als farm-hand (boerenknecht) helpt hij onder andere bij het zaaien van het koren. Via Hendrik van de Berg, een oom van zijn vrouw, komt hij in Pincher Creek, om in 1960 in Fort Macleod terecht te komen.	van Santen, Willem (I828)
12605	Willy woonde de laatste jaren van haar leven in Woonzorgcentrum 'De Ebbingepoort' te Groningen.	de Boer, Willemtje (I1281)
12606	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	van der Schaft, Wilhelmina Margreet (I8775)
12607	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Hoetmer, Willem (I158)
12608	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Gezin (F938)
12609	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Markus, Johannes Willem Marcelis (I12288)
12610	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Pater, Willem (I2624)